تبادل
لینک هوشمند
لطفا از تمام مطالب دیدن فرمایید.
باران
ناودان خیالم را رنگین کرد
روزی که پله های پارک شهر معصومیت مرا گزید
و تو چتر خواهشت را بر سرم باز کردی
مبادا حس کند دل، ریزش اشک هایت را
باران
صدای نفس تو راشنیدم
وقتی آغوش تو تکیه گاه خستگی ام بود
وقتی افتادن من، بهانه ای برای لمس شانه های تو بود
باران
چتر من در دست تو ماند
و از آن پس رمقی نداشتم برای باریدن
و گامهای نبود برای شانه به شانه خیس شدن
باران
سراسر نام توست
آن آخرین دیدار
مه سرد زمستان
و خواهش تو
و گریز من
و دیگر نیامدن تو
.
باران
آن هنگام که زمزمه میکردی
"من به آن می ارزم....!!!"
و من چه کودکانه باور کردم شعر ماندنت را
باران
می بارد
و می شوید دفتر خیال مرا
امسال در جشن باران یک شمع روشن شد
هنوز باران می بارد
و من چشم براه بهاری هستم
که بشوید روح تشته ام را
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
اعتراف هیاهو مهربانی الو!! شرمندگی رها ببین!! رویای تو تسلیم کوچه باغ میلاد سال نو مبارک شعر عشق من ! من و تو تقدیم تو تو لحظه را قدر بدان کاش نقش شقایق بازیگر زندگی میگذرد بهشت انتظار تو پیام آشنا بریان یاد مهمان فاصله حس زیبایی تمرین دشت افسون بی تو بودن برای تو تو بمان دلتنگی برو شراب چشم های تو سنگ گور بی تو سفر بخیر بیگانه گشتن تبسم تو ! هر دو تنهاییم خلاقیت عطر حضور تو تنهایی تو میدانی!!!!! دوستی لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
